Na lekkość duszy

Jak nie uśmiechnąć się do takiego słonecznika, podarowanego wraz z życzeniami zdrowia i dobrego humoru? Jak nie uśmiechać się do do słońca za oknem i ćwierkania wróbli? Są takie drobiazgi i takie gesty, które powodują, że lekko się robi na duszy, nawet gdy masz największego doła.
Niektórym pomagają zakupy, innym wizyta w SPA, zajęcia zumby lub romantyczna komedia z ocieraniem łez. Zawsze dobrze robi na duszę list lub telefon zapewniający, że ktoś o Tobie myśli, że trzyma kciuki, zwyczajnie pochwali, że dobrze coś robisz.

Ten kwiatek pojawił się u mnie niedawno, podarowany przez koleżanki z pracy i chociaż moje okazje imieninowo-urodzinowe przypadają w wakacje i nie widzimy się wtedy, to czekał na mnie po powrocie do pracy...

Wrzosowy prezent otrzymałam od koleżanki, która odwiedziła mnie w domu. Jest już na emeryturze, ale spotykamy się na plotki, najczęściej w kafejkach, ale że ja teraz z chorym kręgosłupem, więc zaprosiłam ją do domu. A mój mąż na poprawę humoru upiekł placek drożdżowy z czarną porzeczką, który nie zdążył dobrze ostygnąć przed zniknięciem w naszych żołądkach. A kalorie? Przepraszam, a widział ktoś kalorię, choć jedną? No to o czym mowa?

Czasami dobrze jest zmienić coś w swoim otoczeniu, kupić świeże kwiaty, reprodukcję, nakryć stół nową serwetą. Dla mnie najlepszym balsamem dla duszy jest rozmowa z kimś kto tego bardzo potrzebuje i słyszę potem : jak dobrze zrobiła mi ta rozmowa, już mi lepiej...
Poza tym na lekkość duszy zawsze najlepiej robi dobra książka, jest kilka takich które zaliczam do kategorii BALSAM DLA DUSZY, udana wycieczka i Wasze blogi, na których zawsze coś ciekawego...
A jakie są wasze sposoby na lekkość duszy?