Kocia mama

Prawie każdego dnia w drodze do pracy widuję starszą panią, która koło swego bloku dokarmia koty. Skromnie ubrana, w kurtce narzuconej na kuchenny fartuch chodzi z zawiniątkiem w ręku i nawołuje te swoje koty, które nadbiegają ze wszystkich stron i skupiają się wokół blaszanej miski, w której znajdą zawsze coś dobrego. Przypomniała mi się w tym momencie moja mama, która uwielbiała koty i gromadziła różne gadżety z kotem w roli głównej:kubki, ramki do zdjęć, pocztówki, figurki, breloki, obrazki, broszki. Mam w spadku po niej kilka takich kocich pamiątek. Lubiła zresztą wszystkie zwierzęta, a kota nie miała tylko dlatego, że od zawsze w naszym domu był pies. Dokarmiała ptaki, chodziła na wystawy psów, uwielbiała oglądać programy o zwierzętach. Z opowieści babci wiem, że na wakacjach u rodziny na wsi odwiedzała wszystkie psie budy, znała wszystkie kocury, wychowała się na kozim mleku. Aż dziw, że nie została weterynarzem.
Kiedyś wyłowiłam z mediów ciekawostki o kotach: gdzieś tam kot pilnuje biblioteki lub redakcji gazety, gdzie indziej kot wychodzi sam na spacer, ale wraca windą z napotkanym sąsiadem, a w jakimś mieście koty oficjalnie są pracownikami utrzymywanymi przez miasto do zwalczania plagi gryzoni. Nie ma żartów, kot to poważna sprawa... Ma nawet swoje święto 17 lutego.