Exploseum czyli muzeum w środku lasu...

Szukaliśmy nowego miejsca, najlepiej z dala od ludzi.
Mąż już miał zamykać laptop, gdy trafił na wzmiankę o niedawno otwartym muzeum.
W granicach Bydgoszczy, ale w środku lasu.
Połączenie obiektu muzealnego z miejscem pamięci.
Dlaczego? Bo była to fabryka amunicji i materiałów wybuchowych, w której pracowali między innymi więźniowie obozów pracy oraz obozów koncentracyjnych różnych narodowości.
Zginęło ich wielu, zarówno przy budowie, jak i w czasie pracy w fabryce, gdzie eksplozje były na porządku dziennym, a zdarzały się coraz częściej, gdy zintensyfikowano produkcje materiałów wybuchowych.
Produkcja obejmowała nitroglicerynę, naboje wszelkiego kalibru, bomby, granaty, miny...
W kluczowym momencie pracowało w tej fabryce kilkanaście tysięcy więźniów, a tylko nikły procent pracowników z Rzeszy. Obiekt jest więc także miejscem pamięci o tych, którzy zginęli z wycieńczenia lub w skutek licznych eksplozji na terenie fabryki i w pobliskich obozach zagłady.

Wchodzi się na razie po kilka osób, bez przewodnika, w reżimie sanitarnym, każda para lub rodzina dostaje kartę magnetyczną do otwierania licznych drzwi na terenie muzeum.
Kluczymy licznymi korytarzami , mając nad głową i wokół siebie tysiące ton betonu oraz mikroklimat jaskiniowy.
Bardzo ponure wrażenie, miejsce przesiąknięte jakby strachem, wilgoć i głuchy odgłos kroków...

Trasa zajmuje około 2 godzin zwiedzania, zajęłaby jeszcze dłużej, ale multimedialne tablice dotykowe jeszcze nieczynne, bo reżim sanitarny, ale jest co czytać, a w niektórych salach bogato wyposażone gabloty oraz nagrania wspomnień więźniów, puszczane z głośników.
Przemierzamy kilka pięter, czasami schodzimy pod ziemię lub wychodzimy na zewnątrz, co przy upalnej temperaturze powoduje szok termiczny.

Zwiedzanie zaczęliśmy od ekspozycji poświęconej spuściźnie Alfreda Nobla i rozwojowi przemysłu zbrojeniowego.
z każda wystawa jest tylko groźniej, aż do broni atomowej i kolejnych prób nuklearnych już po II wojnie i pomyśleć, że cały ten wyścig zbrojeń i śmiercionośne wynalazki stworzono dla fanaberii ludzi, którzy chcieli zawładnąć światem...

W całym obiekcie widoczne są ślady kolejnych eksplozji, dzięki którym jednakże udoskonalano budowę i funkcjonowanie fabryki.
Część wyposażenia i budynków wysadzili lub wywieźli naziści, resztę zniszczyli Rosjanie.

Wychodząc na zewnątrz można było zdjąć maseczki i odetchnąć świeżym , choć parnym powietrzem.

Górne zdjęcie pokazuje sposób zabezpieczenia fabryki przed wybuchem - ewentualna eksplozja uderza w szklane ściany, by wydostać się na zewnątrz i kominem ziemnym w górę.
W kolejnych salach wyeksponowano także różne rodzaje broni, od białej poprzez pistolety i karabiny do armaty...

Oprócz głównego budynku fabrycznego kompleks zawiera kilka mniejszych budowli, które straszą oczodołami okien i tonami żelastwa.

Najbardziej ponure wrażenie zrobiła na mnie sala, gdzie obejrzeć można film o skutkach wybuchów bomb atomowych różnej mocy, przypomniał mi się obejrzany niedawno mini serial o elektrowni w Czarnobylu...

Nie jest to może wyprawa najlepsza na sobotnie przedpołudnie, ale gdy połączyć zwiedzanie z wyprawą do lasu, to kontakt z przyrodą przyćmi nieco przygnębiające wrażenie po zwiedzaniu exploseum.

Czy polecam? Oczywiście, każdy znajdzie tu dla siebie coś ciekawego.
Dojechać można autem, rowerem lub autobusem z Bydgoszczy.
Muzeum czynne od 11 do 16, trafiliśmy na wstęp gratis, co także nas ucieszyło...