Toruńskie uliczki

Z pozdrowieniem dla Andrzeja z Kawiarenki :-)

Zawsze lubiłam Toruń, jego klimat , spacery wąskimi uliczkami Starówki lub bulwarem nadwiślańskim.

Pisałam też już tym mieście na blogu, ale każdy pobyt tutaj niesie nowe wrażenia, odkrycia, nowe smaki i obserwacje. 

Pierwsza jest taka, że dawniej turyści biegali po Toruniu i pewnie po innych miastach z mapą lub folderem, teraz biegają za wskazaniami wujaszka google ze smartfonów.

Zostawiwszy auto na parkingu strzeżonym ruszyliśmy w miasto przez jedną z bram, zostawiając za sobą rzekę z jej nadbrzeżnymi atrakcjami.

Czynne już lokale na świeżym powietrzu czyli barki rzeczne zaadaptowane na puby i restauracje.

Nie tylko kotwicę czy starą łódź spotkacie na nabrzeżu, jakaś zapomniana mina pływająca też się znajdzie.

Ławka wyschła po deszczu, więc usiadłam na chwilę, ale raczej na stołku, niż na tronie, wszak trony zarezerwowane dla władców.

Kukiełki to nie tylko domena Teatru Baj Pomorski, spotkać je można w różnych miejscach starego miasta, tutaj nad sklepem z piernikami. Przybyło tych sklepów od ostatniego pobytu, może dlatego, że w czasie pandemii pamiątki idą słabo, a pierniki zawsze!

Na zdjęciu pierwszym fronton teatru właśnie, gdzie zamontowano ruchomą scenę z melodią jak z pozytywki, a na dziedzińcu odbywał się spektakl pod chmurką.

Takich uliczek i zakamarków cały labirynt, a co krok zdziwienie. Odkryliśmy piekarnię gruzińską, weszliśmy do środka, mowę nam odjęło, nawet o zrobieniu fotki zapomniałam, mąż kupił kołacz z mięsem, świetnie przyprawionym, ja wybrałam pieróg ze szpinakiem, serem i marchewką, gorący, prosto z pieca. Uwieczniłam ten pieróg (nazwy nie pamiętam), ale męża kołacz zniknął zbyt szybko...

Ta wąska kamienica to Muzeum Podróżników, polecam wszystkim - niesamowite zbiory z podróży po świecie, głównie Toniego Halika i Elżbiety Dzikowskiej.

Oczywiście jak to z Toruniem bywa, nie omieszkaliśmy spróbować lodów z Cukierni Lenkiewicza, a pierniki kupiliśmy na wynos, do degustacji w domu, bo zbierało się na burzę i ruszyliśmy na parking po auto.

Ostatni rzut oka na krzywą wieżę - widok od strony Bulwaru Filadelfijskiego. Bywały lata, że Wisła wylewała sporo ponad swój stan wód i wówczas rzeka dochodziła pod mury miasta, zalewając drogi i zagrażając budynkom.

Do Torunia mam blisko, ale gdyby ktoś chciał się wybrać na zwiedzanie z daleka, jest gdzie nocować, a miasto oferuje tyle atrakcji, że na kilka dni wystarczy, nie licząc okolicznych miejscowości.

Weekend bez wycieczki to weekend stracony, wkrótce o pewnym ciekawym muzeum w Poznaniu.