Obserwacje na skwerze

 Miałam okazję zawitać na chwilę do Poznania, gdy towarzyszyłam synowi w załatwianiu różnych spraw. Aby nie pałętać się po urzędach poszłam na spacer na pobliski skwer i o dziwo mój aparat zauważył kilka ciekawych obiektów. Za zimno było, by posiedzieć na ławce, ale za to pospacerowałam kilkakrotnie alejkami, na co ucieszył się mój krokomierz.

Pomnik Powstańców Wielkopolskich robi wrażenie, choć prosty w formie i detalach.

Ludzi na ulicach niewielu, każdy przemykał szybko w swoich sprawach, jedynie mamy lub babcie z dziećmi zajrzały na mały plac zabaw i karmiły ptaki.

Jakaś pani biegła z porem pod pachą, warzywem  wielkim, niczym miecz samurajski, może zabrakło jej do obiadu, bo spieszyła się bardzo.

W Poznaniu buduje się wiele wysokich biurowców, aż dziw, że inwestorzy mają nadzieję na wynajęcie ich różnym firmom i organizacjom, wszak nadal przeważa praca online, a opłaty za wynajem wielkich powierzchni użytkowych w centrum miasta nie są na pewno małe.

Urozmaiceniem skweru, na którym się dotleniałam są schodki, podjazdy i kręte ścieżki oraz rozmaite instalacje typu pergole, zakątki, konstrukcje przestrzenne czy chociażby stara pompa.

Chętnie zajrzałabym tam w okresie letnim, bo na razie zieleni było tam niewiele i kwitły tylko forsycje.

Ciekawa obserwacja dotyczy zestawienia starej urokliwej zabudowy z nowoczesnymi budynkami, które jednak są ciekawe architektonicznie, nie to, co ciężkie betonowe gmaszyska z dekad wcześniejszych.

Na pobliskiej stacji benzynowej kupiłam kawę na wynos i wafelka, kilka osób kupowało hot-dogi i kawę także. Okazało się, że obok był budynek urzędu paszportowego i co niektórzy zgłodnieli, czekając w długiej kolejce na załatwienie swoich spraw. Wyglądało to dziwnie, bo petenci siedzieli w rzędach jak w kinie i wpatrywali się w ekran, niczym zahipnotyzowani. Pewnie wypatrywali na ekranie swojego numerka. Przed budynkiem z kolei stała grupka osób uzależnionych od dymka i co jakiś czas musieli wyjść na zewnątrz, by dorzucić się do miejskiego smogu.

Popijając kawę, zerkałam na gmach kliniki stomatologicznej, spory i nowoczesny.

Pacjenci wchodzili z ociąganiem jakby, wychodzili szybko, niektórzy umęczeni, pewnie ciężkimi zabiegami. Kazdy dzierżył w rękach jakieś papiery, pewnie skierowania i recepty.

parking dla pacjentów o dziwo płatny, tak jak i ten, na którym zostawiliśmy auto. Od następnego dnia miał być dużo droższy, bo odbywać się miały jakieś zawody czy pokazy motocyklowe. Tak sobie wtedy pomyślałam: czy podniesienie opłat za parkowanie przy okazji dużej imprezy to pazerność właściciela czy współczesna zaradność?

Lubię Poznań , choćby z uwagi na to, że jest tam wiele podobnych miejsc, przeznaczonych do codziennego relaksu, nawet w środku osiedli mieszkaniowych, a ilość kwitnących krzewów i klombów kwiatowych zawsze radowała moje oczy.