Nad jeziorem...

 Nasze wyprawy często prowadzą nad jezioro lub do lasu. Zdarza się, że las leży nad jeziorem, więc łączymy dwa w jednym. Tym razem chcieliśmy sprawdzić, jak daleko posunęła się budowa mostu w Ślesinie. Most całkowicie wyburzono, ale nie mogłam zrobić zdjęć, bo był zakaz fotografowania i wszędzie kamery.

Po starym moście ani śladu, zrobiono kładkę dla pieszych, bo jest to jedyna droga przez kanał, łącząca dwie części miejscowości, a dla mieszkańców droga autem wydłużyła się o kilkanaście kilometrów.

Nie znam się na budowie mostów, ale chyba prace idą dość sprawnie. Widać jednak, ze nie wszystkie nawigacje uwzględniają brak przeprawy, bo wielu kierowców z daleka dojeżdża do zamkniętej drogi i zawraca.

Tak ma wyglądać most finalnie. Poprzedni był bardzo wąski i mocno zniszczony, ostatnio puszczano ruch wahadłowo, by zapobiec przeciążeniom. Zdjęcie kiepsko wyszło, bo nie dość, że wizualizacja za szkłem, to jeszcze mocne słońce tego dnia.

Widok z kładki na marinę, dopiero w domu zauważyłam na zdjęciu tęczę, widzicie także?

Jest i plaża. Zawsze podziwiam odbicia wodne. Tego dnia grała Orkiestra Owsiaka, więc nad jeziorem zbierali się chętni do morsowania na rzecz Orkiestry.

W lesie nad jeziorem śpią domki letniskowe, niektóre dawne ośrodki wypoczynkowe wystawiono na sprzedaż. Gdyby miał ktoś nadmiar gotówki, można kupić i letniskować!

Nie wiem dlaczego, ale uwielbiam drogi pod lasem na granicy pól, wszędzie tropy zwierząt, a cisza aż w uszach dzwoni!

I znowu wodne odbicia, czy można przejść obojętnie obok takich obrazów? Teren rozległy, droga wzdłuż kanału, a my jak Piętaszkowie i cisza, ale nie do końca, słychać wszak odgłosy przyrody!

Przy plaży sympatyczna restauracja z widokiem na jezioro i choć pogoda wiosenna, w restauracji wystrój bardzo świąteczny jeszcze.

Byliśmy jedynymi klientami, miło, muzyczka w tle, aż wpada klient , zamawia kawę i siada przy stoliku, ustawiając telefon przed sobą. Czy dajecie wiarę, że on prowadził rozmowę na kamerce z jakąś kobietą z Niemiec, nie krępując się wcale. Miałam tylko nadzieję, że oszczędzą nam intymnych szczegółów swojej znajomości...

Po obiedzie pojechaliśmy dalej, nad kolejne jezioro, a że w pobliżu licheńska bazylika, to zajrzeliśmy na wystawę szopek krakowskich. Szopki z konkursów z lat ubiegłych. Do Krakowa daleko, więc choć w pobliżu domu zobaczyłam te wszystkie cuda.

Na koniec kilka refleksji z obserwacji wycieczkowych. Jechaliśmy przez kilkanaście miejscowości, często kościoły stoją tam przy drodze. Wszędzie zbiórki na Orkiestrę, strażacy aktywni, w szkołach sztaby wyborcze, koło gospodyń sprzedawało ciasta przed jednym z kościołów.

Nawet w Licheniu, wielu wiernych nosiło z dumą czerwone serduszka na piersi.

Złe języki, na szczęście nie zniechęciły ludzi do idei pomagania.

Sympatyczna dziewczyna na parkingu zbierała datki do puszki, wrzuciliśmy i my :-)

Jeśli pogoda nadal będzie łaskawa, pojeździmy i pooglądamy to i owo, o czym oczywiście opowiem! 

Trudne wybory zawodowe

 

Każdy chciałby mieć pracę łatwą i przyjemną, dobrze płatną i z zapleczem socjalnym.

Szczytem marzeń jest praca połączona z pasją lub w gronie osób, które się wspierają , a atmosfera w miejscu pracy nie generuje wiecznego stresu.

Wielu młodych ludzi chciałoby szybko zarobić na wygodne życie, a jednocześnie nie spędzać całych dni w pracy, bo życie, to nie tylko sprawy zawodowe przecież.

Sporym problemem dla młodzieży jest wybór kształcenia zawodowego. Nie każdy w wieku kilkunastu lat ma sprecyzowane plany na życie, bywa, że profil kształcenia nie spełnia oczekiwań młodego człowieka, a praca podjęta po ukończeniu szkoły, to już kompletne rozczarowanie.

Dlaczego akurat o tym dziś piszę? Bo znalazłam na lokalnej stronie internetowej ranking zawodów, dla których prognozuje się możliwość zatrudnienia na rynku z podziałem nie tylko na regiony, ale nawet na powiaty. Zawód można wybrać na przyszłość każdy, ale pamiętać tez musimy o szansach na zatrudnienie w swojej lub pobliskiej miejscowości. 

Inną sprawą jest przekwalifikowanie i otwartość na nowe wyzwania. Słyszy się przecież o osobach, które od lat szukają pracy, a jeśli nie mamy odwagi zacząć drogi zawodowej na własny rachunek, to pozostaje zmiana profilu zawodowego na poszukiwany w danej okolicy.

Barometr zawodów, to badania rynku pracy prowadzone pod auspicjami Wojewódzkiego Urzędy Pracy w Krakowie i uwzględnia zawody z podziałem na DEFICYTOWE, ZRÓWNOWAŻONE i NADWYŻKOWE.

W moim powiecie brakuje na 2025 rok pracowników w zawodach:

* blacharze i lakiernicy

* cieśle i dekarze budowlani, pracownicy budowlani ogólnie

* elektrycy i elektronicy,

* fizjoterapeuci i lekarze

* kierowcy autobusów i ciężarówek

* psychologowie i psychoterapeuci

* spawacze

* specjaliści automatyki i robotyki

W jakich zawodach mamy nadmiar zatrudnionych?

* ekonomiści

* personel sprzątający

* spedytor i logistyk

* technik informatyk

Pewnie w każdym rejonie kraju sytuacja wygląda nieco inaczej, a badania prowadzone są corocznie, może więc powstać sytuacja, że za wymarzoną pracą trzeba będzie jeździć daleko , a to znowu nowe wyzwania, takie jak wynajem mieszkania, dojazd do pracy, specyficzne warunki lub otoczenie.

Sonda wśród czytelników artykułu o zatrudnieniu wykazała, że w moim powiecie niełatwo o atrakcyjną pracę, co przyznało 96 % respondentów.

Gdy czasami słucham opowieści o poszukiwaniach pracy, to cieszy mnie, że mam to już za sobą...

Babciowa imprezka

 Wiadomo od dawna, że najmilsze jest przebywanie z wnukiem, obserwowanie jego rozwoju, rozpieszczanie i przyjmowanie wyrazów miłości od małej istotki. Nie pojmowałam tego, póki sama nie zostałam babcią. Po raz pierwszy w tym roku dostaliśmy, jako dziadkowie zaproszenie na imprezę do przedszkola, bo w żłobku takowe nie bywają, dzieci za małe.

Gdy jechaliśmy do wnuka, na wjeździe do Gniezna wbiegły na jezdnię dwie sarenki. Obok drogi jest park i jezioro. Na szczęście zdołały uciec przed autami i nikomu nic się nie stało!

Pięknie przygotowana sala, a napis na ścianie rozczulił nas już od wejścia.

Pani dyrektor powitała wszystkich niezwykle serdecznie, podkreślając znaczenie kontaktów przedszkola z rodzinami wychowanków i życząc miłego czasu z wnukami.

Dzieci przygotowały z opiekunkami kilka piosenek, były nawet zajęcia ruchowe dla babć i dziadków!

Na koniec dzieciaki wmaszerowały na scenę z paczuszkami, a za nimi wjechał wózek pełen smakołyków.

Po imprezce zabraliśmy wnuka na ciąg dalszy przyjemności czyli lody, zakupy i wspólne zabawy, bo rodzice przecież w pracy.

Ale po pracy wszyscy zajadaliśmy się pizzą w 3 smakach, a na kartonach miło było przeczytać napisy:

Smacznego! Miłego dnia! Dziękujemy!

Do domu wróciliśmy późno, z upominkami dla ciała i ducha.

Jestem pełna podziwu dla trudu wychowawczyń przedszkolnych i dbałości placówki o atmosferę spotkań okolicznościowych, bo i inne imprezy w tym przedszkolu były podobno świetne.

Zapiski codzienności cz.13

 Po raz kolejny stwierdzam, że porządkowanie szaf i szuflad, to zajęcie zarówno meczące, jak i odkrywcze. Tak oto, znalazłam w jednym z albumów pracę mojego syna z okresu podstawówki. Czytaliśmy razem na głos wszystkie części Harnego Pottera, a powtórki filmów oglądamy z mężem nadal z równym sentymentem, jak za pierwszym razem.

Kolejny stosik i wyszukuję następne książki w promocjach online, wszak szykuję miejsce na nowe zakupy w witrynkach za szkłem.

Przemiłe zaproszenie na imprezkę do przedszkola na Dzień Babci i Dziadka, dobrze że są ferie, to będziemy mogli z mężem jechać razem, a po imprezce zabierzemy wnuka na ciacho oraz inne atrakcje :-)

Śniegu tej zimy niewiele, ale ulitowała się aura i sypnęła nieco białego puchu, by dzieciaki mogły bałwana ulepić. Ten nie przetrwał długo, ale radość podczas tworzenia była ogromna!

Koleżanka przebywa w sanatorium w Wieńcu Zdroju i przysłała mi ciekawostkę przyrodniczą. Dąb siostry Amelii z Zakonu Sióstr Miłosierdzia, nazwany na pamiątkę uratowania drzewa przed wycinką, ustanowiony pomnikiem przyrody w 2004 roku.

Kolejny efekt prac porządkowych, w szufladach tym razem. Breloki pamiątkowe z podróży, nie tylko naszych, ale miło przypomnieć sobie to i owo. Zaczynając od wieży Eiffla zgodnie ze wskazówkami zegara: Zakinthos, Szwajcaria, Kreta, Hiszpania. Był jeszcze brelok z czeskim krecikiem, ale chyba dałam wnukowi...

Takie skojarzenie, niby zwykła paczka makaronu, zapięta klamerką, ale na klamerce napis - dobrze, że jesteś. Jak najbardziej dotyczy także makaronu, bo bez zapasu makaronów w domu czuję się niekomfortowo, a makaron mogę jeść codziennie. 

Oglądam wieczorami serial Vera, brytyjski i ciekawy, ale tam często jedzą słynne frytki z rybą, więc i za mną zaczęły chodzić frytasy. Udałam się zatem do KFC i uraczyłam po kokardy za niecałe 10 zł

Na koniec ciekawostka muralowa. Nie cierpię bazgrania po ścianach blokowiska, bo to ani ładne ani sensu trudno szukać, ale ten napis , to niemal miłosne wyznanie...

Trzymajcie się ciepło, u mnie codziennie mgły, ale maszeruję dzielnie dla zdrowia!

Cudze chwalicie czyli Askaukalis

Gdy zachwala się różne miejsca i ciekawostki z dala od domu, wypada czasami pokazać równie ciekawe miejsca we własnym grajdołku.

O Askaukalis pisałam dwukrotnie na blogu bibliotecznym. Bywałam tam z uczniami przy okazji projektów edukacyjnych. Można zajrzeć TUTAJ

 

Błękitna kamienica przy ulicy Kasztelańskiej, pięknie odrestaurowana, na parterze pracownie plastyczne, na piętrach pomieszczenia służbowe i wystawa archeologiczna.

Dziedziniec i wejście główne zachęcają do zwiedzania, a cieplejszą porą można posiedzieć w cieniu i  odpocząć przed spacerowaniem po wystawach.

W środku gabloty z eksponatami i tablice chronologiczne oraz mapy z rozmieszczeniem odkryć archeologicznych. Przez tereny okolicznych wiosek wokół naszego miasta prowadził Szlak Bursztynowy , mający swój początek w rzymskiej prowincji Panonia.

( grafika:DI Richard Resch, Copyrighted free use, via Wikimedia Commons)

W gablotach, nie tylko fragmenty szkieletów ludzkich i zwierzęcych, glinianych naczyń, narzędzi i uzbrojenia, ale i cenne monety, m. i. z wizerunkiem cesarzowej, znanej z filmu Gladiator.

Są wreszcie bursztyny i wyroby z tych kamieni, bo skoro szlak bursztynowy, to i liczne warsztaty rzemieślnicze.

Nowością dla mnie było poszerzenie wcześniejszej wystawy o udostępnienie dla zwiedzających fragmentu muru średniowiecznego, okalającego miasto we wczesnych wiekach jego istnienia.

Nie tylko mur i ściany sąsiednich budynków odpowiednio przygotowano, ale zbudowano także rampę do podziwiania go z bliska, a co za tym idzie oglądania miasta z wysokości muru obronnego. Jest także winda dla niepełnosprawnych i liczne siedziska, dzięki czemu można łatwo zorganizować zajęcia w plenerze lub spotkanie z przewodnikiem dla większej wycieczki.

Na jednej ze ścian, obrazy ilustrujące historię miasta na przestrzeni dziejów, a na posadzce zarysy murów obronnych i kamienic z okresu średniowiecza.

Polecam odwiedzenie tego miejsca, bo wiedzy nigdy za wiele, a i ciekawie można spędzić czas o każdej porze roku.

Koleżanka rozpaliła moją ciekawość, wspominając o muzeum kryształów w Inowrocławiu, ale jeszcze go nie znalazłam, niebawem pewnie o nim napiszę.

Ja z kolei poleciłam jej Askaukalis właśnie, bo ma gościć u siebie wnuczki w ferie i szuka miejsc godnych odwiedzenia.

Idąc za ciosem, można obejrzeć skromną wystawę pod gołym niebem w miejscowości Krusza Zamkowa, świadectwo chlubnej historii gospodarczej tych ziem.

Ponieważ szlak przechodził przez tereny, które dziś leżą w granicach miasta, mogę śmiało powiedzieć, że mieszkam na szlaku bursztynowym, bo moje osiedle było miejscem ważnych odkryć archeologicznych także :-)

Pożegnanie...

 

Składamy sobie życzenia przy różnych okazjach, zwłaszcza z końcem lub początkiem roku, a tu taki szok...

Pożegnaliśmy naszego bliskiego znajomego, który zmarł nagle i w wielkim smutku pozostawił rodzinę i przyjaciół. 

Pogrzeb był bardzo uroczysty, z wojskowymi honorami. Kościół garnizonowy i cmentarz ledwie pomieściły żałobników. 

Wspominamy niezwykle życzliwego i pogodnego człowieka, wielkiego patriotę i społecznika, oczytanego i kulturalnego, z niesamowitym poczuciem humoru, niezrównanego gawędziarza , znakomitego organizatora.

Dziś jedynie świeczkę mogę Mu zapalić i skromny wiersz zamieścić:

Dla Janusza

Przywitałeś Nowy Rok

na chwilę tylko

lecz gdy serce stanęło

a światło w oczach zgasło, 

zostawiłeś nas w żalu

bezdennym, by samemu 

na zawsze zasnąć.

Szok i smutek

naszym udziałem

lecz i wdzięczność

za lat wspólnych wiele.

Kiedyś może znów się spotkamy - 

Twoi przyjaciele.

I jeszcze niesamowita historia, która mnie spotkała, w czasie między otrzymaniem smutnej wiadomości, a pogrzebem.

Jesteśmy z mężem na długim spacerze, rozmawiamy o nagłej śmierci przyjaciela, zbliżamy się do cmentarza. Jest zimno, ale słonecznie, mąż szuka toalety, ja zatrzymuję się koło kwiaciarni.

Słońce świeci prosto w oczy, bo zimą nisko przebiega po niebie.

Ktoś krzyczy: Dzień dobry!

Rozglądam się, ale pod słońce niewiele widzę.

- Tu jestem, dzień dobry, pod słońce nic nie widać - znowu ten głos.

Faktycznie, po drugiej stronie ulicy stoi jakiś pan, na tle niebieskiego malucha (Fiata 126 p), ale nie rozpoznaję człowieka, może mnie z kimś pomylił?

Odpowiadam na powitanie, pan odjeżdża, gdy spojrzałam na tył auta, zobaczyłam na szybie wielki napis : JANUSZ.

Pierwsza moja myśl - Janusz przyjechał się pożegnać, ale dlaczego maluchem?

Odpowiedzialność...

Ileż to razy będziemy słuchać jeszcze o ofiarach wypadków na drogach? 

Na pewno wiele razy, ale część tych wypadków powodują kierowcy bez prawa prowadzenia pojazdu!

Czy nie można raz na zawsze ustanowić skutecznych przepisów dla ochrony pieszych oraz innych użytkowników dróg przed szaleńcami za kółkiem?

Może założyć czipy lub smycze elektroniczne po wydaniu zakazu prowadzenia auta? Podobny pomysł dotyczy kontrolowania promili w wydychanym powietrzu - piłeś, nie zapalisz silnika.

Ale czy wszelakie przepisy i pomysły zdadzą egzamin, jeśli nadal istnieje przyzwolenie na siadanie za kierownicą po spożyciu, jeśli kurierom zawodowym nie sprawdza się uprawnień, jeśli inaczej traktuje się wykroczenia osób znanych publicznie, jeśli zabicia człowieka przez kierowcę po narkotykach nie  kwalifikuje się jako zabójstwo? 

Co to znaczy : potrącenie ze skutkiem śmiertelnym?  Bywają sytuacje, gdy auto staje się groźną bronią w rękach kierowcy. 

Kiedyś znajomy użalał się, że zabrano mu prawko, bo jechał pod wpływem. A tylko kawałek jechał, od sąsiada...  jeśli tylko kawałek, to tym bardziej mógł się przespacerować i samochód odebrać następnego dnia. Nie wiem czy nauczka poskutkowała.

Rozmawialiśmy niedawno o podobnych sytuacjach, skąd coraz więcej takich zachowań, gdzie upatrywać ich źródła?

Czy nie jest tak, że lekceważenie podstawowych obowiązków od najmłodszych lat, łamanie zasad, lekceważenie przepisów i podziw dla nieodpowiedzialnych wyzwań w Internecie generuje wzrost wypadków drogowych między innymi?

Zwykłe przewinienia obywatelskie, tumiwisizm, pochwała cwaniactwa i wykorzystywanie luk prawnych, brak równości w ponoszeniu odpowiedzialności przez swoich i tych drugich,  nie sprzyjają ogólnemu i masowemu piętnowaniu zachowań przestępczych, co obserwujemy w różnych dziedzinach życia, nie tylko w polityce.

"Odwaga" piratów drogowych jakoś dziwnie kończy się na sali sądowej, o ile na takową trafią, bo podobno proces od złapania do ukarania przestępcy bardzo się wydłużył, a i ludzi w służbach zbyt mało, by delikwenta znaleźć i doprowadzić przed wymiar sprawiedliwości....

(źródło grafiki)

Nowości...

 W styczniu rozbieram choinkę (wolę gdy stoi cały grudzień od mikołajek), ogarniam dom po świętach i robię przegląd szaf i szuflad, by zacząć rok bez zbędnego balastu. Podobno w pewnym wieku ( nie wiem w jakim dokładnie) zaczynamy więcej się pozbywać, niż kupować.

Jednak dla higieny psychicznej, dobrze jest chyba coś czasami zmienić, przestawić, wyrzucić, nabyć, odkryć na nowo, poznać nowe miejsca.

Oczywiście nowy kalendarz, w tym roku motywacyjny, a wisi u mnie obok expresu do kawy, więc gdy czekam na moją filiżankę, czytam mądre myśli. Ledwo zawisł na ścianie, a już styczeń w połowie zapełniony!

A cytaty? oto kilka:

Niech każdy twój krok, będzie krokiem w stronę marzeń.

Zbieraj doświadczenia, nie przedmioty.

Świat jest zbyt piękny, by tkwić w miejscu!

Znalazłam w szafie dysk zewnętrzny do laptopa, a na nim zapomniane zdjęcia, muszę je przejrzeć, także pod katem bloga. Taki bardzo damski ten dysk, w aksamitnym futerale:-)

Swoją drogą, przydałby się zapasowy dysk dla naszej głowy, może lepiej by się spało, odłożywszy część myśli na taki dysk?

Dostałam w prezencie piękny notatnik na zapiski wszelkie. Aż żal w nim pisać, zachwyca szatą graficzną i pięknym papierem. Nie zamierzam pisać pamiętnika, ale leży pod ręką i jakieś refleksje w nim notuję...

Wyrzuciłam stare przepalone patelnie i kupiliśmy nowe, w tym jedną do naleśników. Nie były drogie, ale sprawdzone już i są świetne! W sumie mam cztery patelnie różnej wielkości, najmniejsza na jedno jajko...

Rozrywki umysłowe - zaczęłam grać online w Mahjonga i Słowoku.

Dobre ćwiczenia dla koncentracji i gimnastyki umysłu. 

Najlepsze wyniki: w pierwszym 7 minut plansza, w drugim odgadnięcie wyrazu w trzecim rzędzie, ale w łatwej wersji.

Obie gry wciągają bardzo!

Patronaty 2025

 

Jak co roku, Sejm ogłosił patronów roku 2025, przy czym wśród nominowanych są nie tylko przedstawiciele kultury i sztuki, ale także wydarzenia historyczne i profilaktyka zdrowotna.

Podobna lista widnieje na stronie Senatu RP, o czym można poczytać TUTAJ.

Dzięki takim uchwałom, instytucje kultury czerpią inspiracje dla własnych działań na rzecz społeczeństwa, a my mamy możliwość przypomnienia sobie sylwetek i twórczości osób patronujących. 

Ja na przykład z zainteresowaniem poczytałam o Franciszku Duszeńce  i przypomniałam sobie twórczość Olgi Boznańskiej.

Kogo więc wyróżnił Sejm RP w tym roku? Poniżej lista i krótkie uzasadnienie:

Władysław Stanisław Reymont, noblista w dziedzinie literatury, w setną rocznicę śmierci pisarza.

Najbardziej znane utwory to: Zienia obiecana, Chłopi, Komediantka.

Uhonorowany również w rocznicę śmierci pisarza, ponadto w uzasadnieniu podano, iż „Stefan Żeromski był twórcą przekonanym o doniosłej funkcji literatury, wierzył bowiem w szczególne posłannictwo pisarza i w jego odpowiedzialność za kształtowanie losu narodu i Ojczyzny”.

Antoni Słonimski w 130 rocznicę urodzin tego utalentowanego artysty: poety, krytyka literackiego, tłumacza, rysownika, publicysty, członka grupy Skamander, współtwórcy pierwszej w Polsce organizacji ochrony praw autorskich.

Maria Pawlikowska - Jasnorzewska w 80 rocznicę śmierci poetki. Kóz nie czytał choć raz wierszy Pawlikowskiej, jednej z najczęściej tłumaczonych polskich poetek? Nazywana polską Safoną była autorką ok. 500 wierszy, 20 sztuk teatralnych i 10 słuchowisk radiowych.

Olga Boznańska, słynna polska portrecistka, przedstawicielka modernizmu, zamieszkała i zmarła w Paryżu. Laureatka wielu prestiżowych nagród, w sumie miała ciekawy życiorys, a z tego co czytam w bibliografiach, napisano o niej niewiele i to dość dawno temu...

Franciszek Duszeńko, polski rzeźbiarz, były więzień obozów koncentracyjnych w czasie II wojny, współtwórca odbudowy wielu obiektów rzeźbiarskich Gdańska po wojennych zniszczeniach. Znany jako twórca i współautor pomników: Obrońców Wybrzeża na Westerplatte, Polskich Artylerzystów w Toruniu, Ofiar Obozu Zagłady w Treblince.

W.J. Has - reżyser, scenarzysta, producent, wykładowca, laureat wielu prestiżowych wyróżnień.

Najbardziej znane filmy Hasa, to: Pożegnania, Jak być kochaną, Rękopis znaleziony w Saragossie, Lalka, Sanatorium pod Klepsydrą. Oprócz nich pozostawił także filmy krótkometrażowe i dokumentalne oraz  filmy oświatowe.

Inni  nominowani do patronatu :

ks. Józef Tischner

gen. Kazimierz Sosnkowski

Pierwsi królowie Polski

Bohaterowie z Charkowa, Katynia i Miednoje

Rok 2025, to także Rok Edukacji Zdrowotnej i Profilaktyki.

Czy coś Was w tym zestawieniu zaciekawiło?