Cnoty niemodne?

Na pewno wiele osób pomyśli o cnotach niewieścich, które ostatnio są na tapecie mediów.

Może na końcu i o tym wspomnę, bo jak można nie wspomnieć?

Ale tym razem o wierszach będzie.

Autorkę poznałam blogowo i mailowo i nie dziwi mnie, że tak mądra poezja trafiła pod mój dach.

Jak sugeruje tytuł, o cnotach i wartościach jest rzecz, a najważniejsze i najpierwsze z nich to wiara, nadzieja i miłość.

Piękne wydanie w twardej okładce, piękny projekt , a zawartość subtelna, a jednocześnie mocna. 

Nie jest to jednak balsam dla duszy, jak wiele tomików poezji. To raczej zwierciadło dla naszych przywar, ukrytych myśli, fałszywych deklaracji, niespełnionych obietnic. Wciska w fotel od pierwszego wiersza i przyciąga jak magnes. Czytając, zastanawiasz się, jak to jest ze mną?

Lektura tych wierszy to lepsze, niż wizyta u psychoterapeuty!

Za zgodą autorki przepisuję jeden z wierszy:

Cierpliwość

a jej się nie spieszy

nie tupie gorączkowo

nie przebiera nogami w miejscu

za to przebiera w słowach

nie oczekuje od razu

teraz

najpóźniej zaraz

żadne natychmiast

nie przeszkadza jej w patrzeniu na zieleń

i turkusowe skrzydełka modraszek

zna tajemnicę Kubusia Puchatka

więc wie

że można po równo

cieszyć się spełnieniem i oczekiwaniem

Nie napiszę więcej, bo więcej nie trzeba, nawet jeśli ktoś za poezją nie przepada, może potraktować ten tomik, jak zbiór złotych myśli, bo każdy wiersz taki właśnie jest, odkrywa prawdy, ukryte na dnie duszy czasami.

Dedykacja jest dla mnie zaszczytem i cennym darem. Dziękuję, Kasiu!

Ale spójrzcie jeszcze na znaczki,  to nie przypadek, że na jednym K.K. Baczyński, a na drugim "Szlaban na ryzyko" - bo tu ryzyka nie ma, bierz i czytaj, tylko skorzystasz.

****

Co do cnót niewieścich, wspomnianych na początku i reklamowanych przez ekipę od nauki i edukacji.

Powiem krótko i konkretnie - minęły czasy, gdy wstydem dla mężczyzny było obranie ziemniaków do obiadu lub przewijanie dziecka, gdy zrobiło kupę. 

U mnie w szkole jest drużyna piłkarek i dziewczyny tak grają w nogę, że z żadnego turnieju nie przyjechały bez pucharu, ale nie wiem czy cerować potrafią i  nie obchodzi mnie to, bo cerowanie nie jest pasją, a gra w nogę już tak! A gdybyście widzieli, jak kibicują ojcowie tych dziewczynek!

Ciekawe, że o cnotach męskich nikt z polityków się nawet nie zająknął!

Panowie Czarnek i spółka - zajmijcie się lepiej odnową takich cnót, jak honor, życzliwość, pokora, wrażliwość, umiar czy wdzięczność, a świat będzie lepszy...