Rejs elektrykiem

 Wybraliśmy się nad jeziora Ślesińskie i Licheńskie. Nad pierwszym zbyt tłoczno o tej porze, hałaśliwe łodzie motorowe i skutery, tłumy plażowiczów...

Pojechaliśmy więc dalej, wszak Licheń nie tylko z bazyliki słynie. Jezioro tu ciche i spokojne, bo obowiązuje zakaz używania łodzi motorowych, a w sezonie kursuje stateczek o nazwie Arka (jakże by inaczej).Statek o napędzie elektrycznym, słychać więc tylko szum fal i śpiew ptaków.

Jezioro Licheńskie wchodzi w skład wodnego szlaku Wielkopolski, kanałami dopłynąć można  choćby do Kruszwicy. Największa głębokość zbiornika to 13m, zdarzają się ryby o wadze 30 kg, które poławia się dla sportu raczej i zrobienia zdjęć ...

Na statku gościł nas sympatyczny pan Kapitan, strażak i ratownik zarazem, niezrównany gawędziarz. Opowiadał o jeziorze, o budowie bazyliki, zdradził kilka ciekawostek z czasu, gdy do Lichenia zawitał Jan Paweł II. 

W swoim strażacko - kapitańskim życiorysie miał tyle przygód i spotkań, że wystarczyłoby na kilka życiorysów zwykłych ludzi. 

Rejs trwał godzinę i po wysłuchaniu krótkiej prelekcji z głośnika, podziwialiśmy piękno przyrody, żółte grążele i różowe  nenufary, piękne drzewa. Machaliśmy kajakarzom, a i niejedna rezydencja zwróciła naszą uwagę.

Pruliśmy z prędkością 7 węzłów, a prądu statek zużywał tyle, co czajnik elektryczny. Doświadczonemu kapitanowi towarzyszył pomocnik, on także pobierał opłaty od turystów.

Jezioro Licheńskie jest zbiornikiem "podgrzewanym", między innymi za sprawą elektrowni Pątnów. Zimą miejscami temperatura wody wynosi 17 stopni, a latem potrafi wzrosnąć do 30 stopni. Wydało się więc, że śmiałkowie morsujący zimą w tym zbiorniku wcale nie byli takimi bohaterami ;-)

Część jeziora nigdy nie zamarza, nawet w najsroższe zimy, dzięki czemu zbiornik jest ostoją ptactwa, a ryby łowić można cały rok, bez robienia dziur w lodzie.

Równie piękne widoki i spokojne ścieżki natrafimy na trasie wokół jeziora, niekiedy spłoszy się czaplę, innym razem  spotyka wędkarzy na licznych stanowiskach, niestety nie wszyscy zabierają ze sobą śmieci.

Kapitan opowiadał o śmiałku, którzy szlakiem wodnym na prymitywnej tratwie dotarł tu z Bieszczad, płynąc najpierw Sanem, Wisłą, wreszcie Notecią i kanałami do jeziora w Licheniu.

Opowiadał także o interwencjach strażackich, ćwiczeniach ratownictwa słodkowodnego, o współpracy ze służbami ochrony w czasie wizyt papieskich. Jezioro Licheńskie, droga na Konin i cały teren sanktuarium były najlepiej strzeżonymi obszarami w Polsce.

Tych ciekawostek było tyle, że powstałaby z nich niezwykle ciekawa książka...