Moda - zabawa czy biznes?

 

Wiosną zaczynamy rozglądać się za nowym ciuszkiem i nawet jeśli szafy pełne, to na wiosnę wypada odświeżyć garderobę. Nawet kupno apaszki w wesołych kolorach poprawia czasem humor.

Co roku powtarzamy, że w świecie mody wszystko już było, powielane są trendy, zmieniają się detale.

Niektórzy traktują modę jak zabawę, lubią poszukiwać nowości, eksperymentować, przeczesywać lumpeksy w poszukiwaniu tanich  akcesoriów, które odmienią ich garderobę.

Istnieje wiele blogów, na których autorzy chwalą się nowymi aranżacjami, nie zawsze trafnymi, według mnie, ale najważniejsze, że dobrze się bawią, to tzw. kolorowe ptaki, bez których świat byłby szary i zbyt poważny.

Żyjemy zresztą w czasach, gdy chyba wszystko wszystkim wypada, bez względu na wiek, profesję, zasobność portfela. Obowiązują wprawdzie służbowe szablony , ale każdy stara się wdrożyć coś osobistego, przełamującego sztywność "mundurka". Nawet zakonnicom wolno teraz uchylić rąbka kornetu i pokazać włosy, przynajmniej niektórym.

Najlepiej na zmianach w modzie wychodzą chyba osoby wierne stylowi klasycznemu czy tzw. sportowej elegancji, kupują mało, ale wartościowe ubrania, które długo mogą im służyć, a wymiana dodatków to nie tak wielki koszt i mało biegania po sklepach.

A w sklepach - tony ubrań, kilkakrotnie przecenianych, których i tak nikt nie chce, zalegają na stertach lub w magazynach, a co z nimi później się dzieje ? Wszak magazynowanie drogie jest.

Zawsze się dziwiłam, jak moim dziadkom wystarczała jedna szafa ubraniowa i kredens w kuchni?

Ale nic dziwnego, gdy uświadomimy sobie, że dziadkowie mieli po jednej parze butów na każdą porę roku, a i ubrań niewiele.

Szafy naszego pokolenia i młodszych pękają w szwach i ciągle nam mało, co sezon jakieś nowości, których zdobycie jest obowiązkowe, by nadążać za światem, a później coraz to większe garderoby, domy, fabryki, magazyny....

Kogo stać, ten co sezon wymienia całą garderobę, a dodać trzeba, że podobnie bywa z meblami, naczyniami, dywanami itd.

Przerażające trochę są te sterty niepotrzebnych ubrań, butów, wysypiska śmieci wielkogabarytowych, bo nagle wszyscy na osiedlu zmieniają meble, remontują łazienki, wyrzucają dywany... czy naprawdę to konieczność czy chęć nadążania za trendami, za modą?

Z drugiej strony, takie postępowanie napędza gospodarkę, biznes musi się kręcić, tym bardziej, że zarabiają nie tylko producenci, ale i projektanci, twórcy kolekcji autorskich, wystawcy, hurtownicy, wizażyści, sieci handlowe itp.

Z trzeciej strony, nie chciałabym dwadzieścia lat chodzić w tym samym płaszczu, cerować pończoch czy łatać dziur w przemakających butach.

Jedno, co mnie martwi, to podporzadkowanie mody raczej ludziom młodym, bo może w moim wieku wszystko teraz wypada, ale nie we wszystkim czuję się dobrze, a na ubrania, które mi się podobają, stać nielicznych. Pocieszam się tym, że potrafię coś tam udzierać, uszyć, ufarbować, wyhaftować, ale butów niestety sobie nie zrobię.

Nowinki modowe czasami można dostosować do swego gustu, rozmiaru i portfela, ale gdy zaglądam na niektóre pokazy mody, to głowa może rozboleć!

Chociaż ta ostatnia propozycja to nawet sprytna jest, ile starych kurtek i swetrów można wykorzystać w jednej kreacji :-)

A jak Wam udaje się znaleźć kompromis między trendami mody, a rozsądkiem?