Notatki z lektury

Na początku ferii wystartowaliśmy po książki, wszak promocji nie brak, a i bonusy z prezentów gwiazdkowych można było wykorzystać.
Stosik sobie rósł, bo i mąż dla siebie kupował, a teraz czytamy, czasem odczytujemy sobie na głos jakiś fragment, wymieniamy się refleksjami.

Nie lubię pisać recenzji ani tym podobnych notek, ale w trakcie lektury jakiejś książki robię notatki dla różnych celów.
Czytałam i pisałam kiedyś o rozmowach z ojcem Knabitem, dziś chcę zwrócić Waszą uwagę na wywiad-rzekę z księdzem Adamem Bonieckim.

Gdy zobaczyłam w zapowiedziach tę książkę, zapragnęłam przeczytać, bo znam jego medialne wypowiedzi i ciekawa byłam poglądów tego duchownego na wiele spraw, o których dziś często się mówi, a czasem milczy.

Wybrałam kilkanaście cytatów, które zwróciły moja uwagę w czasie lektury.
Jest to wybór bardzo subiektywny, ale może zachęci kogoś do przeczytania całości.

1. Bywa, że człowiek przestaje chodzić do kościoła motywowany swoją religijnością. Religijność jest czymś bardzo intymnym. Nie można jej zmierzyć, obliczając ile razy ktoś był na mszy. To jest pewien wskaźnik, ale nie religijności.
2. Mama nauczyła nas swoją postawą, swoim stylem życia, że z małych rzeczy nie ma co robić wielkich dramatów. Miała wyczucie ważności spraw.
3. Rodzice czytali, wszyscy dorośli czytali to i my czytaliśmy. Pytanie „co czytasz” rozpoczynało zwykle rozmowę…
4. Dzieci się nie wychowuje, z dziećmi się żyje. Mam nie tyle wymagała, ile oczekiwała od nas tego, czego wymagało życie. Pokazała, co to znaczy żyć dla innych, nie dla siebie.
5. Zachęcam : nie mówmy więcej o tym, co się nie udało, idźmy dalej!
6. Nie każde niesprawiedliwe zło, jakie mnie spotyka jest krzyżem, którego niesienie zalecił Jezus. Ta bierność, to przyzwolenie jest udziałem w złu… zaniedbanie może być gorsze w skutkach, niż czyny popełnione…
7. Każdy ma poczucie, że prawda o nim samym jest skomplikowana. Że nie jest ani tylko piękna, ani tylko odrażająca. Jest taka i taka. Nie wierzę, że są ludzie kryształowi, przezroczyści…

8. Watykan to dziwne zbiorowisko. Spotkałem tam ludzi pokornych, wręcz świętych i oczywiście ambicjonerów. Widziałem mechanizmy znane z opisów królewskich dworów.
9. Księża, zwłaszcza biskupi nie mają nikogo, kto powiedziałby im prawdę… nikogo, kto by mu w domu życzliwie powiedział: Aleś dziś bredził!
10. Zawsze wyobrażam sobie, że na końcu życie jest dziełem sztuki. Dlatego dążmy do tego by była w nim harmonia, logika. By było w nim piękno. By nasze życie coś znaczyło.
11. Sensu naszemu życiu nadaje na pewno miłość, świadomość, że potrafimy kochać, że jesteśmy dla innych ważni. Jeśli to się zawala, mamy poczucie utraty sensu.

12. Modlimy się o czyjeś wyzdrowienie, a Bóg wie, że jest to najlepszy moment dla tego człowieka, by odszedł…
13. Wybaczyć to wyleczyć się z negatywnego stosunku do człowieka, który mnie skrzywdził. Ale to nie znaczy wrócić do stanu sprzed krzywdy… mogę mu przebaczyć, ale czy mogę mu ufać tak, jak przedtem?
14. Pamięć, piękna legenda niekoniecznie się pokrywa z prawda historyczną…. uświadamianie smutnej prawdy może być aktem miłosierdzia.
Między legendą a historią jest napięcie. Mówienie o pewnych wydarzeniach pomaga jednak Mierzyc się z prawda o wojnie, wychodzić z podszytego fałszem błogostanu.
15. Uważam, że na forum świeckim (sejm, publicystyka) trzeba mówić tak, aby do każdego przekaz trafił siła samej argumentacji. Biorę udział w tej debacie (o aborcji) także z religijnych pobudek, ale niekoniecznie muszę sięgać po argumenty religijne.
16. Nawet kościół nie zdołał obrzydzić Polakom Jurka Owsiaka i WOŚP. Apele o pomoc w różnych nieszczęściach trafiają na podatny grunt. Ofiarność ludzi jest ogromna. Także niezadowolenie z kościelnego „personelu naziemnego” świadczyć może o tym, że Polakom zależy na Kościele .

17. … Wiara jest jednak czymś osobistym. Jest wiarą konkretnego człowieka, dlatego nie lubię mówić o wierze społeczeństwa… nawet mówienie Chrzest Polski nie jest tutaj ścisłe.