Dwa muzea...

 

Muzeów w Toruniu mnóstwo, a gdy trafisz na darmowe zwiedzanie w niektórych, to dopchać się trudno.

Wiele ciekawych poznałam na wycieczkach z uczniami i chciałam by mąż zwiedził Dom Kopernika.

Bez szans, musielibyśmy spędzić w kolejce pół dnia...

W Planetarium i Geodium byliśmy kiedyś z synem.

Skoro wakacje, to powstał pomysł by odwiedzić Muzeum im.T.Halika.

Byliśmy w muzeum podróżników lata temu, ale pamiętałam tylko niektóre zbiory, a tym razem zachwyt podwójny, bo i kamienica warta obejrzenia, a w zasadzie dwie. Już od wejścia można się zachwycić. A gdy okazuje się, że w cenie biletu jest jeszcze drugie muzeum, to grzech nie skorzystać!

Już od wejścia ciekawie, najpierw solidna zielona brama, a za chwilę piękne drzwi, po czym stroma klatka schodowa, jak to w malutkich kamieniczkach.

Muzeum podróżników powstało w 2003 roku, w dużej mierze z darów Elżbiety Dzikowskiej, która podróżowała razem z T. Halikiem i niezwykle zajmująco opowiada o tych podróżach, o czym mogliśmy się przekonać także w naszym mieście, bo pani Dzikowska gościła przy okazji festiwalu smaków świata w parku miejskim.

Lata temu miałam też okazję poznać oboje podróżników. Trafiłam na spotkanie w warszawskim EMPiKu prowadzone przez redaktora Badowskiego.

Eksponaty zgromadzone w muzeum, to artefakty z całego świata, z każdego zakątka Ziemi, gdzie dotarł Tony Halik, najpierw sam, później także z żoną Elżbietą Dzikowską. 

Najbardziej podobały mi się przepiękne stroje, ozdoby, nakrycia głowy. Ludy czasami prymitywne, a jak dbały o wygląd , otoczenie, ozdabiano nie tylko ciała, ale i naczynia, broń, instrumenty muzyczne, doceniano piękno kamieni szlachetnych.

W gablocie buty do krępowania stóp, bo nogi kobiet miały być drobne, wąskie, kosztem bólu i niewygód wszelkich. Japońska moda... 

Nawet buty były bogato zdobione. 

Dla tych, którym obca jest postać wielkiego podróżnika - fragmenty filmów z jego wypraw.

Dla lubiących nietypowe ciekawostki - mapa świata z kluczami hotelowymi, które Tony Halik zabierał na pamiątkę.

W drugiej kamienicy, między innymi wystawa fotografii artystycznej, o której już pisałam.

Z muzeum podróżników przeszliśmy przez Rynek by dotrzeć do Muzeum Sztuki Dalekiego Wschodu, bo wizyta tam była w pakiecie. Wielkość zbiorów nie aż tak imponująca, jakby można się spodziewać, ale mnie zauroczyła już sama kamienica, zarówno z zewnątrz, jak i w środku.

Spójrzcie na te schody, a wierzcie mi, że zdjęcia nie oddają nawet w części tego, co widzą ludzkie oczy.

Te metalowe kręte schodki zapewne kiedyś dla służby, ale musiałam je wypróbować!

Nawet piwnice można zwiedzić - och gdyby w moim bloku taka piwnica!

Oglądając zbiory broni, czy to palnej, czy białej, zawsze zastanawiam się, ile różnych narzędzi wyprodukował człowiek przeciwko drugiemu człowiekowi!

Coś dla miłośników pięknych mebli i kunsztu pracy w drewnie, parawany, szafy, sekretarzyki...

Wreszcie porcelana w różnych odmianach, od ozdobnej po codzienne komplety użytkowe.

O muzeach i ich zbiorach można bez końca, ale post nie może być za długi, a poza tym zostawiam Wam coś do poznania, gdybyście trafili na te same ścieżki!