Anegdoty

@ W greckim hotelu, w barze przy basenie pytam po angielsku o hamburgery w bułce. Greczynka w średnim wieku mówi do mnie po polsku: jak są to są, jak nie ma, to wyszły!

Skąd wiedziała, że jestem z Polski?

@ Wchodzą do biblioteki dzieci z pierwszej klasy:

- co tu tak śmierdzi ?- pyta dziewczynka

- śmierdzi? to zapach kawy!

- no właśnie mówię, że śmierdzi!

@ Pani jeszcze pracuje?
Spotykam w sklepie naszą byłą uczennicę(sprzedaje sery) i pada pytanie: a pani jeszcze pracuje w szkole? O matko! Ja tak dawno skończyłam, mój syn już w średniej, córka pójdzie do pierwszej klasy, a pani jeszcze pracuje?
Tak i jeszcze długo będę...

@Siostra Tadeusza.
Zmieniają się u nas co jakiś czas siostry zakonne, a niektóre mają dziwne imiona. Słyszę więc kiedyś : przyszła siostra Tadeusza.
Siostra Tadeusza? Ale ja nie znam żadnego Tadeusza!

@Moc chorób.
Pracowałam kiedyś z emerytką, która cierpiała na wiele dolegliwości i przed wyjazdem do sanatorium robiła badania. Gdy odebrała wyniki mówi ze smutkiem: no widzisz kochana, tyle mam chorób, a tu jeszcze napisali, że mam perystaltykę jelit!

@Dziwna ulica.
Kolega dzwoni do urzędu i przedstawia się pani po drugiej stronie: mówi Kowalski z rodu Czaplów. A z jakie ulicy? pyta urzędniczka
Z rodu Czaplów! odpowiada kolega. Pani odłożyła słuchawkę.

@Zgadnij tytuł.
Przychodzi uczeń po lekturę, pytam jaką, a on, że o epoce lodowcowej. Po serii pytań udało się ustalić, że chodzi o "Zaczarowaną zagrodę" Centkiewiczów.

@Poczta stacjonarna.
Zostałam poproszona o pomoc w założeniu poczty e-mailowej. Gdy zadanie zostało wykonane, a koleżanka zapisała adres i hasło, nagle zmartwiła się, że za każdym razem gdy będzie chciała sprawdzić pocztę, musi to zrobić w bibliotece i zapamiętać, na którym komputerze założyła pocztę. Ucieszyła się, kiedy wyjaśniłam, że poczta jest w sieci i może ją otwierać na dowolnym sprzęcie.

@Znajomość angielskiego.
Chwali się sąsiadka sąsiadce, że syn umie mówić po angielsku. A co powiedział? pyta sąsiadka.
Fuck off, woman! odpowiada matka.

@Niepodzielność zajęć.
Uczennica pierwszej klasy, lat 7, koloruje obrazek. Pani przypomina, że czas iść na obiad w świetlicy. No przecież się nie rozdwoję! odpowiada dziewczynka.

@Laurka
Koleżanka dostała na koniec roku szkolnego laurkę od uczniów, którzy uczęszczali na zajęcia terapeutyczne. W laurce napisali: dziękujemy, że uczyła nas Pani dysleksji.

@U lekarza.
Moja teściowa chodziła regularnie na kontrolę do kardiologa, gdyż była po 2 zawałach serca, ale usposobienie miała niezwykle pogodne. Zdarzyło się, że czas jakiś nie odwiedzała lekarza, więc w czasie kolejnej wizyty pan doktor pyta:
- Pani Heleno, dawno pani nie było!
- Oj, bo chora byłam panie doktorze.

@Taka nazwa
W rozmowie telefonicznej córka studentka chwali się mamie, że była na imprezie w nowym lokalu. Mama pyta, jak ta knajpka się nazywa.
- Nie powiem
- Jak nie powiesz, bo co?
- Bo tak się nazywa.
- Czyli jak?
- Nie powiem.
- No nie wkurzaj mnie, co to za tajemnica?
- Mama, ta knajpa nazywa się "Nie powiem"
Byłam świadkiem tej rozmowy i długo razem śmiałyśmy się z nieporozumienia.

@Od kiedy prąd
Na zajęciach w czytelni rozmawiamy z dziećmi o dawnych i nowych zabawkach, o dawnej modzie i nagle ośmiolatka pyta:
- A jak pani była mała to był już prąd?
Poczułam się starsza, niż Kruszwica...

@Powietrze szkodzi
Pytam ucznia czemu nie wychodzi na boisko, warto dotlenić szare komórki, a on mi na to:
- Bo proszę pani ja się źle czuję na dworze
- Ale co, chory jesteś?
- Nieeee, ale w polarze mi za gorąco, a w kurtce przeciwdeszczowej za zimno...