Zwiedzanie w czasach zarazy...

W czasach zarazy, na początku, trudno było wyjść z domu, nawet pójście do sklepu kojarzyło się z survivalem.
Mimo wszystko staraliśmy się chodzić na spacery, o czym pisałam.

Później pozwolono iść do parku i lasu, z czego skwapliwie skorzystaliśmy, zwłaszcza że do lasu bez maseczki.
Jedyną przeszkodą bywała pogoda, choć okazuje się, że w kwietniu lepiej dopisała, niż majowe chłody.

Wreszcie otwarto muzea.
Dla nas to jak woda na młyn!
Wypróbowaliśmy, jak wygląda zwiedzanie w tym dziwnym okresie.
W niektórych miejscach obniżono ceny, z uwagi na ograniczenie ekspozycji i komfortu zwiedzania.

Pojechaliśmy do Lubostronia, Biskupina, Gołuchowa, Rogalina.
W Biskupinie pani kasjerka powiedziała, że otworzyli na próbę, by wyczuć, policzyć czy w ogóle warto, czy goście dopiszą.
Wszystkie zabezpieczenia wdrożono, ludzi niewielu, zwiedzanie tylko na powietrzu, muzeum w budynku zamknięte, ale toalety czynne, kawę i lody można było kupić na wynos, tudzież skromny posiłek.
My jednak wszystko zabieramy ze sobą, kawę kupujemy na stacji benzynowej.
Z upływem dnia ludzi przybyło, widziałam nawet znajome twarze z mojego miasta.

W Lubostroniu zwiedziliśmy pałac i park, turyści mogli kupić kawę i posiłek w pałacowej restauracji, ale zjeść na ławce w parku lub na kocu w formie pikniku.
W Rogalinie też nie było tłumów, zwłaszcza w pałacu, natomiast do parku ze słynnymi dębami przyjechały rowerowe i motocyklowe wycieczki po kilka osób.
Dokładniej o tych miejscach napiszę wkrótce, teraz tylko kilka rozmaitych fotek z serii: SZYBKO, PSTRYKNIJ NA BLOG, TO CIEKAWE...
Mój mąż nazywa to blogowym zboczeniem, bo wiele zdjęć robię z myślą o pokazaniu na blogu właśnie.

Ogródek restauracji hotelowej w Zawoi, można poczuć się jak nad Morzem Śródziemnym, prawda?

Mapa Polski z białych i czerwonych tulipanów w ogrodach licheńskich. Były także całe poletka hiacyntów, które pachniały z daleka.
Teraz widzę, że fotkę zrobiłam ze złej strony...

Znamię czasu. Przed zamkiem w Gołuchowie czytam instrukcję zwiedzania, w maseczce oczywiście.
Do zamku jednak nie weszliśmy, bo znamy go na pamięć, woleliśmy pozostać w parku i pójść do zagrody zwierząt.

Tak pozowały nam żubry w Gołuchowie, oprócz żubrów są tam także koniki polskie, daniele i dziki.

Taki Don Kichot stoi przed jedną ze stacji benzynowych w Wielkopolsce, reklamując miejscowy warsztat kowalstwa i metaloplastyki.

Kamienna figura bożka o czterech twarzach, a raczej jego artystyczna interpretacja, o czym dowiedzieliśmy się od eksperta w Biskupinie...

Jeden z witraży prywatnej kaplicy właścicieli pałacu w Lubostroniu.

Podziwianie widoków z wieży kościelnej w Licheniu, ale wieża nie należy do słynnej bazyliki, ale do małego kościółka na terenie sanktuarium.

Próbuję ocenić wielkość dębu w parku gołuchowskim - jak widać, tamtejsze drzewa nie ustępują rogalińskim dębom.

Takie mostki lubię wszędzie, rzucane nad strumykiem, rowem, groblą robią sielskie wrażenie i stanowią urozmaicenie parkowego krajobrazu.

Myślicie, że widzicie lustro w ciekawej oprawie. To także, ale przede wszystkim są to drzwi do ukrytego przejścia w pałacu w Lubostroniu... mieli fantazję właściciele lub architekci.

A to , jak dla mnie wisienka na torcie czyli witraż RYBY samego Tiffaniego, do obejrzenia w galerii sztuki w Rogalinie.