Droga z pracy...

 Moja droga do pracy i z powrotem to jakieś ponad 7 km, które pokonuję codziennie na nogach przy każdej pogodzie , weszło mi to w krew i nie wyobrażam sobie inaczej.

Jeździłam kiedyś autobusem lub busem, zwłaszcza gdy miałam małe dziecko, ale stanie na przystankach, przeciskanie się do kasownika biletów i szukanie tychże w portfelu, to za wiele zachodu.

Od lat więc chodzę, dobrze mi to robi na ciało i głowę i czasami zmieniam trasę marszu, by mieć jakąś odmianę w widokach. Na zdjęciach poniżej pokazuję miejsca, które mijam w drodze z pracy, gdy wybieram trasę przez park miejski.

Niektóre fotki już były na blogu, ale może nie wszyscy widzieli.

Najpierw mijam gmach sądu rejonowego, przed którym jest piękny skwer z fontanną.

To budynek ratusza, a w zasadzie jego część zabytkowa, do której dobudowano później nowoczesny segment. W piątki mijam czasami gości weselnych pod ratuszem, bo przechodzę obok USC.

Ten piękny budynek, czekający na remont to także zabytek, a mieszkał w nim kiedyś Stanisław Przybyszewski.

Ulicą Solankową dochodzę do parku, a wzdłuż ulicy krzewy róż i figurki wiewiórek na budynkach.

Na budynku sanatorium płaskorzeźba symbolizująca leczenie uzdrowiskowe.

Dochodzę wreszcie do parku, gdzie zachwycają białe budynki zakładów przyrodoleczniczych, których jest kilka.

Jeden z pomników ku czci Zygmunta Wilkońskiego, założyciela uzdrowiska w moim mieście.

W mijanych ogrodach irysy, yukki, krzewy róż, piwonie, a przy wejściu do parku stacja meteo w starym stylu.

Kolejne piękne budynki na mojej drodze, stawy i fontanny...

Codzienny trening powoduje, że nie mam zadyszki po wejściu na trzecie piętro, dotleniam się, rozmyślam, obserwuję, robię zdjęcia, czasami wskazuję drogę kuracjuszom...

Mam już plany spacerowe na czas emerytury, bo organizm przyzwyczaja się do wysiłku, a oczy głodne widoków czekają na kolejne trasy.