Do kawy...smartfon

Bywając w różnych miejscach lubimy zachodzić na kawę z ciachem i poznawać nowe smaki. Kalorie? Cóż kalorie w porównaniu z miłą rozmową w spokojnym miejscu, a ile obserwacji można poczynić! Minimalistycznie zamawiamy jedno ciacho na 2 osoby, bo jak ktoś powiedział: czwarty kawałek ciasta jest dokładnie taki sam w smaku jak pierwszy!
Ale miało być o obserwacjach ludzi podsiadujących obok. Wczoraj urzekły mnie starsze panie, elegancko ubrane, dysponujące czasem wolnym i dobrym humorem, które spotkały się w kafejce na ploteczki. Było ich pięć, radosnych plotkarek, mówiących jedna przez drugą, patrzących sobie w oczy, uważnych, doradzających jedna drugiej co zamówić. Ich wiek biologiczny zdradzały jedynie plamy na skórze i zmarszczki mimiczne, bo reszty pozazdrościć im mogą młode osoby. Siedzieliśmy przy kawie dość długo, czekając na syna, który zdawał ważny egzamin i ani razu którakolwiek z owych dam nie siegnęła po telefon. Przy innym stoliku para, ona pijąca kawę i jedząca deser, on ciągle rozmawiający przez telefon. równie dobrze mogła przyjść sama, bo partnera do rozmowy nie miała, chyba że zadzwoniłaby do niego między jednym kęsem ciasta , a drugim.
Trochę dalej dwie dziewczyny (studentki?) nad koktajlami owocowymi, każda z nosem w swoim smartfonie, aż dziwne, że zauważyły się na ulicy i przyszły razem. To przypomniało mi opowiadanie koleżanki, której córka pojechała z przyjaciółmi na biwak. Koleżanka dzwoni do córki i pyta jak na tym biwaku? Okazało się, że ogniska nie było komu rozpalić, bo wszyscy w telefonach siedzą, a i pogadać nie ma z kim...
Nie dziwi dziś nikogo gremialne korzystanie z telefonów przy restauracyjnym stole, a jeszcze niedawno do dobrego tonu należało odebranie rozmowy na uboczu, o ile miał ktoś włączony. Nie wierzę, że wszystkie te osoby mają tyle nie cierpiących zwłoki spraw. Kiedyś spotkałam się nawet z odbieraniem telefonów służbowych przez panią psycholog w czasie stypy po jej zmarłym ojcu...
Równie irytujące jest głośne rozmawianie przez telefon w muzeach podczas zwiedzania, nie wszyscy są na tyle zdyscyplinowani lub po prostu kulturalni, żeby nie przeszkadzać przewodnikowi i zwiedzającym.
Jestem ciekawa, co myśli sobie osoba wychodząca na balkon wieczorem, kiedy otwarte wszystkie okna, ludzie oglądają film, a ona bardzo głośno rozmawia przez telefon i zmuszeni jesteśmy wysłuchać jej problemów prywatnych, zamiast filmu, a zasięg w mieszkaniu dobry, ja na balkon nie muszę wychodzić...