Do trzech razy sztuka...

Była Gabrysia, była też Jaga, teraz muza rymowania zakręciła się koło Ani. Jakoś tak zauważam, że blogowanie sprzyja wenie twórczej, wcześniej też mnie nachodziło, ale rzadziej. Obcowanie z energetycznymi ludźmi sprzyja chyba kreatywności... Muza zresztą kapryśna jest i nie wiadomo kiedy się obudzi. Wierszyk dla Gabrysi powstał pod wpływem Jej portretu, wierszyk dla Jagi na spacerze w parku, a wierszyk o Ani powstał podczas suszenia włosów.
Jeśli się więc Ania nie ma nic przeciwko, teraz wierszyk dla niej:


Dla Ani

Wesoła, ale nie trzpiotka.
Szczera, wprost serce na dłoni,
z uśmiechem od świtu do zmierzchu,
choć łezkę też czasem uroni.

Jej pogodne do świata podejście
i życzliwy stosunek do ludzi
mają w Sieci właściwe miejsce -
w KONWENANSACH się nie marudzi.

Każdy temat zgrabnie rozwinie,
nawet w trudnym też się odnajdzie.
Podczytuje, pisze, rozmyśla,
słucha blogów także i w wannie!

I gdy Ania, ta z KONWENANSÓW
z bloga fotki spogląda radośnie,
gdy czytamy posta za postem -
optymizmu poziom nam rośnie...